Савол: ассалому алайкум! Бу хатни сизга
ёзиш осон бўлмади. Жуда кўп ўйлаб, кейин
ёзишга қарор қилдим. Қалбимга таскин
керак...
Гапни нимадан бошлашни ҳам билмайман,
қори ака. Мен ўз иймоним хавфда
қолдими, деб жуда қайғудаман.
Алҳамдулиллаҳ, беш вақт намозни канда
қилмайман, кўз, қулоқ, тил ва бошқа
аъзолар зиносидан иложи борича
тийилишга харакат қиламан. Аммо
баъзида шундай хаёллар келадики, менда
мунофиқлик аломатлари борми, деб хафа
бўламан. Аллоҳнинг ягоналигига тўлиқ
ишонганим йўқдек гўё. Астағфируллоҳ, бу
гапни ёзаётиб “лаа илааҳа иллаллаҳ,
муҳаммадур росулуллоҳ”, дедим. “Йўқ, мен
мусулмонман”, деб ўзимга ўзим хитоб
қилдим. Баъзида “Аллоҳ бўлмаса-чи”,
деган хаёл келади ва тезда хаёлим
бузилади. “Нималар деяпман ўзи? Ширкка
олиб борадиган хаёлку бу?!” деб, дарҳол
истиғфор айтаман. Юрагимни эзаётган
нарса менинг шу хаёлим.
...
Читать дальше »